24 اصل مهم در فرادرمانی

1: تعاریف اصلی:

فرادرمانی: طب مکمل نرم افزاری (بدون نیاز به مداخله سخت افزاری)

تبصره- 1: مداخله سخت افزاری عبارت است از: معاینه بیمار، تجویز دارو، گرفتن شرح حال و بیوگرافی، لمس بیمار و…

فرادرمانگر: کسی که موضوع طب مکمل فرادرمانی را با رعایت شرایط مندرج در این آیین نامه بر روی بیماران اجرا می کند

فرادرمانگیر: بیماری که از راه و روش های رایج درمان نتیجه ای نگرفته است (لازم است این موضوع توسط فرادرمانگر به بیمار تفهیم شود).

تبصره-2: به دلیل این که فرادرمانگیر کسی است که همه روش های پزشکی رایج و راه های ممکن را در جهت درمان خود طی نموده و نتیجه ای نگرفته است؛ این موصوع باعث شده بیمار به دنبال تجربه فرادرمانی در جهت درمان خود باشد. بنابراین، فرادرمانی مداخله در امر پزشکی رایج محسوب نمی شود. درنتیجه، بیمار با اشراف به این موضوع اقدام به تجربه فرادرمانی نموده و این گونه تلقی می‌­شود که از طب رایج نتیجه‌ نگرفته است. از اینرو، بیمار حق هر گونه شکایتی را از این بابت، از خود سلب میکند.

2: اولویت درمان با پزشكی رایج است. در صورتی كه پزشکی رایج برای درمان بیمار مؤثر واقع نشود، آنگاه فرادرمانگیر می‌تواند از فرادرمانگران برای تجربه فرادرمانی و آزمایش آن برای بهبود بیماری خود كمك بگیرد.

3: بیمارانی كه دارو مصرف می‌كنند و داروی آن ها به گونه ای است که نمی ‌توانند به یك باره آن را قطع كنند و تا كنون نیز از درمان رایج نیز نتیجه نگرفته‌اند، می‌توانند از فرادرمانی استفاده كنند و پیشرفت­‌های درمانی را زیر نظر پزشك معالج خود پی گیری نموده و تحت نظارت او پس از ظاهر شدن آثار درمان، اقدام به كاهش دارو كنند. بنابراین، بدیهی است که تمام مسؤولیت‌ استفاده از دارو یا عدم استفاده، به‌ عهده فرادرمانگیر و پزشک معالج او است؛ نه فرادرمانگر.

4: اطلاع از نوع بیماری فرد، در فرادرمانی تأثیر ندارد. نوع بیماری اشخاص، محرمانه است و فرادرمانگر حق پرسیدن سوال از بیمار را ندارد؛ مگر این كه بیمار خود مایل باشد درباره نوع بیماری اش توضیح دهد. البته این موضوع نیز به فرادرمانگر هیچگونه كمكی نمی‌كند و فقط میتواند در پی گیری میزان اثربخشی فرادرمانی بر روی بیمار مورد استفاده قرار بگیرد و نه خود درمان. زیرا فرادرمانی متکی به تشخیص بیماری از سوی فرادرمانگر نیست.

5: زمانی كه فرادرمانگر برای فردی ایجاد اتصال می‌كند؛ خود نیز در معرض اتصال و اِسكن قرار می گیرد.

6: مراحل مختصر انجام فرادرمانی به ترتیب زیر است:

 فرادرمانی ← اسكن شعور كیهانی ← بیرون ریزی ← درمان

7: حس نکردن اِسكن و برقراری ارتباط، در فرادرمانگری و فرادرمانگیری هیچگونه تاثیری در حصول نتیجه ندارد. ولی این موضوع ممكن است به علل زیر باشد:

الف) تشتت ذهنی (آشفتگی ذهنی شدید)

ب) افسردگی

پ) قفل ذهنی

 تبصره- 3: قفل ذهنی، نتیجه عملی برنامه‌ریزی‌های ضمیر ناخودآگاه است كه در بیشتر افراد، از دوران طفولیت و كودكی بر مبنای عقل، علم و دانش و منطق برنامه‌ریزی شده است. در این حالت، این برنامه از ورود و احساس تمام مسائل غیرعقلانی و خارج از چارچوب منطق جلوگیری و چنین اطلاعاتی را سانسور می‌­کند و در نتیجه، فرد از قبول و تجربه پدیده های متافیزیكی محروم ‌می شود و احساس­‌های مربوط به آن نیز در او سانسور خواهد شد. در واقع این نرم‌افزار چنان برنامه‌ریزی شده  كه بر اساس آن، چیزی خارج از عقل، علم و واقعیت نمیتواند وجود داشته باشد و چون فرادرمانی نیز توجیه علمی و عقلانی نزد بیمار ندارد، نرم‌افزار ناخودآگاهی، اجازه ورود اطلاعات مربوط به آن را نمی‌دهد و در مقابل آن، قفل ذهنی ایجاد می‌كند. ممکن است شكسته شدن این قفل نیاز به زمان داشته باشد.

ت) عدم حضور در حلقه­‌ فرادرمانی، بی‌طرف نبودن، موضع‌گیری منفی و داشتن احساس تمسخر نسبت به آن و …

تبصره- 4: فرادرمانی، انرژی درمانی (نیرو درمانی) نیست؛ زیرا انرژی‌­درمانی به حوزه پلاریتی بدن درمانگر متكی است؛ اما فرادرمانی توسط «شبكه شعور كیهانی» انجام می‌شود.

تبصره- 5: حوزه پلاریتی در تمام انسان‌ها وجود دارد؛ ولی در بعضی افراد، این حوزه قوی‌تر است. «انرژی درمانی» جزء بسیار كوچكی از «فرادرمانی» است. که اگر بیمار با توجه به تعاریف مکتوب به چنین اصلاحی نیاز داشته باشد، بدون نیاز به انجام هر عملی از سوی فرادرمانگر و یا فرادرمانگیر، بخودی خود انجام می شود. فرادرمانگران در معرفی فرادرمانی باید به این نکته توجه كافی داشته باشند تا شبكه شعوركیهانی به بهترین  نحو معرفی شود.

8:  هر تعداد فرادرمانگر می‌توانند در یک زمان برای یك فرادرمانگیر، فرادرمانی انجام دهند و همچنین، فرادرمانگیران متعددی می‌توانند هم زمان، توسط یک فرادرمانگر تحت فرادرمانی قرار بگیرند. نتایج حاصل مشابه خواهد بود.

9:  به دلیل این که درمان توسط«شبکه شعور كیهانی» انجام می‌شود، تفاوتی بین فرادرمانگران وجود ندارد.

10: داشتن ایمان و اعتقاد و باور به این نوع درمان و به طور کلی به «شبکه شعورکیهانی»، در برقراری اتصال و اثبات  آن لازم نیست. تنها شرط، شاهد، بیطرف و نظاره گر بودن است.

تبصره6: شاهد، بیطرفی، نظاره گری و… مقدمه تحربه «تسلیم در برابر حق» و رسیدن به مقام «تسلیم» می باشد.

11:  نوع بیماری (مادرزادی و ژنتیكی، عیب در عملكرد اعضا، بیماری‌های عفونی، معایب مكانیكی، كهولت و خستگی، اشكالات ذهنی، روانی، روان‌تنی، ذهنی تنی و…)، مزمن یا حاد بودن و قدمت بیماری، تأثیری در فرادرمانی ندارد.

12: ارتباط راه دور فرادرمانگیر می­‌تواند در تمام مدت شبانه روز و به تعداد دفعاتی که مایل است، انجام شود و هیچگونه محدودیتی ندارد. همچنین، زمان ارتباط با ساعت محلی تعیین می‌شود و فرادرمانگیر هر جای دنیا که باشد، می‌تواند ساعت‌های ارتباط خود را به وقت محلی به فرادرمانگر اعلام كند. فرادرمانگر نیز همین زمان‌ها را به شبكه اعلام می‌كند.

13: نتیجه­‌ درمان در فرادرمانی از راه ‌دور یا نزدیك یكسان است و به هیچ عنوان به توان، لیاقت، استعداد و… فرادرمانگر بستگی ندارد (فقط بعضی از فرادرمانگیران فرادرمانی راه نزدیک را بهتر می پذیرند و تصور ذهنی آنها این است که اثربخشی فرادرمانی راه دور ممکن است کمتر از راه نزدیک باشد که البته برداشت درستی نیست).

14: در موارد زیر، فرادرمانی به صورت یک طرفه اجرا می شود و از نظر اثربخشی، هیچ تفاوتی با فرادرمانی دو طرفه ندارد:

– اطفال و كودكان

– بیماران اغمایی

– بیماران خیلی مسن

– عقب مانده‌های ذهنی

– بیماران روانی- ذهنی

– بیماران خاص مانند افراد آلزایمری كه قادر به ارائه‌ گزارش نیستند

15:  فرادرمانگیرانی كه محل زندگی آن‌ها در نقاطی است كه ساعت محلی آنان با ساعت محلی فرادرمانگر تفاوت دارد، زمان ارتباط‌ های فرادرمانی را به وقت محلی خود اعلام می­‌کنند و فرادرمانگر نیز برای اعلام این زمان‌ها به شبكه شعور كیهانی، از همان زمان­‌هایی که بیمارنموده، استفاده می کند و نیازی به تبدیل آن‌ها به زمان محلی نیست.

16: بهتر است تا حد امكان، فرادرمانی از راه دور و بدون تماس دست صورت بگیرد و طی فرادرمانی، فرادرمانگر از خوراندن هر چیز حتی آب، خودداری كند. (درصورت نیاز، این كار را اطرافیان فرادرمانگیر انجام می‌دهند تا از ایجاد شبهات احتمالی جلوگیری شود).

17: فرادرمانگری كارما یا عكس‌العمل منفی در انسان بر نمی‌انگیزد؛ زیرا شعورالهی آن را انجام می‌دهد؛ نه فرادرمانگر.

18: به دلیل این که فرادرمانی را شعور كیهانی انجام می‌دهد، فرادرمانگر حق ندارد هیچ بیماری‌‌ای را درمان ناپذیر بداند.

19: با توجه به این كه شبكه شعور كیهانی، مجموعه هوشمندی حاكم بر جهان هستی است و ماده یا انرژی نیست، بُعد زمان و مكان بر آن حاكم نمی­‌باشد و درمان از راه دور یا نزدیك توسط آن امکان‌پذیر است.

20: ارتباط راه دور فرادرمانگیر، به صورت نشسته، ایستاده و درازكش، به هر حالت و وضعیتی، به هر سمتی كه مقدور باشد، و در هر محل ثابت یا متحرك (مانند درون اتوبوس، هواپیما، كشتی و …) قابل برقراری است.

21: بیرون ریزی:

دردها و بیماری‌های فعلی و همچنین، پرونده بیماری‌های گذشته فرادرمانگیر (که یا درمان نشده یا ناقص درمان شده‌اند) بازخوانی و علائم آن مانند درد و… آثار آن شبیه سازی می‌شود. به این روند در فرادرمانی «بیرون­‌ریزی» گفته می‌­شود و به دلیل این که فقط بازسازی علائم بیماری است، هیچ‌ خطری برای بیمار ندارد (زیرا هیچگونه مداخله سخت افزاری صورت نگرفته است).

 تبصره- 7: در فرادرمانی روند درمان مطابق نمودارهای ارائه شده، ادامه می یابد. در پاره‌ای از موارد، درمان بسیار سریع و برخی موارد نیز نتیجه مثبت آن به مرور زمان ظاهر میشود.

در بسیاری از موارد، ابتدا علائم درد و بیماری به اوج می‌رسد و سپس شروع به كاهش می‌كند و در‌ پی آن، درمان تحقق می‌پذیرد. منظور از اوج علائم بیماری، بازسازی این علائم است. علائم بیماری را حافظه سلولی و… بروز می دهد تا پس از عیب یابی، شعور سلولی سالم (بازگشت به شرح وظیفه اصلی) جایگزین آن گردد.

22:  نظر به این‌ كه فرادرمانی توسط شعور كیهانی انجام می‌‌گیرد، فرادرمانگر حق ندارد از بابت انجام آن، چیزی را به خود منتسب كند.

23: از آن جا كه شعور الهی نیاز به هیچ مكملی ندارد، هیچ چیزی را تحت هیچ نام و عنوانی نمی‌توان به آن افزود و یا مکمل آن قرار داد. این موضوع، به ‌راحتی قابل اثبات است؛ چرا كه با حذف عامل اضافی، معلوم میشود که اتصال فرادرمانی همچنان اثر بخش بوده و تأثیر مثبت بر روند بهبود بیماری فرد دارد و این واقعیت، به خوبی حق را از باطل جدا می‌­کند و بدعت‌گذاران و متقلبان را رسوا خواهد كرد (در این زمینه هیچ‌ بدعتی پذیرفته نیست و هر بدعتی فقط نشان‌دهنده میل فرد به خودنمایی و مطرح كردن خود است).

24:  افراد معرفت جو، نباید قبل از دریافت لایه­‌ محافظ، اقدام به فرادرمانگری كنند؛ زیرا در معرض تشعشعات منفی شعوری بیمار و نفوذ موجودات غیرارگانیك قرار می‌گیرند (كه آثار آن در كوتاه مدت و طولانی مدت پدیدار خواهد شد).

نكات مهم:
- مشاهده يا عدم مشاهده ويدئوها تاثيري در تفويض حلقه ها ندارد.
- نشستن در ارتباط در ساعات زوج به منظور پيگيري معرفت پژوه است و تاثيري در تفويض حلقه و لايه محافظ ندارد.